"ହୃଦୟ ଦିଅ, କେବେହେଲେ ହଟିଯିବାକୁ ହେବ ନାହିଁ।"
ଏହି ବଚନ ଠାକୁର ଅନୁକୂଳଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ଜୀବନ ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ନୈତିକତାର ଏକ ଅତି ଗଭୀର ଉପଦେଶ। ଏହି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ନିଷ୍ଠା, ସମର୍ପଣ, ଏବଂ ଅଟଳତା ର ଦର୍ଶନ ଦେଇଥାଏ।
ଏହି ବଚନର ଅର୍ଥ
ଠାକୁର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ଆମ୍ଭେ କାହାକୁ ମନ ଦେଉ, ଏବଂ କୌଣସି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ନିଷ୍ଠାରେ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିବା, ତେବେ ଏହାକୁ ଅଟଳ ରଖିବା ଉଚିତ, ଏବଂ ମଝିରାସ୍ଥାରେ ତାହାକୁ ଛାଡ଼ିଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ। ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି:
-
ଭକ୍ତି ଏବଂ ନିଷ୍ଠାରେ ଅଟଳ ରହିବା – ଏକଥା ଅର୍ଥ ଯେ ଯଦି ଆମ୍ଭେ କାହାକୁ ମନୁସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଭଲପାଉ, ତେବେ ଏହି ଭଲପାଇବା ନିଷ୍ଠାପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଅବିଚଳିତ ହେବା ଉଚିତ। ଏହା ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ନୁହେଁ, ଭଗବାନ, ଗୁରୁ, ନୈତିକ ଜୀବନ ଏବଂ ଆଦର୍ଶ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଏହି ଆବଶ୍ୟକତା ଲାଗୁ ହୁଏ।
-
ମଝିରାସ୍ଥାରେ ଛାଡିଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ – ଅନେକ ସମୟରେ ଆମ୍ଭେ କୌଣସି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନେଇ ଆଗେଇଯାଏ କିନ୍ତୁ ବିପଦ ଏଲେ ହାର ମାନିଦେଉ, ମାନସିକତା ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଏ। ଠାକୁର ଏଠି କହୁଛନ୍ତି ଯେ ଏମିତି କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ। ଏକଥାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି, ଜେଉଁ କାମକୁ ଆମ୍ଭେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଏବଂ ଭଲପାଇବା ସହିତ ଆରମ୍ଭ କରିଥାଉ, ସେଥିରେ ଅଟଳ ରହିବା ଉଚିତ।
-
ପ୍ରେମ ଏବଂ ଦୟା ହିଁ ଜୀବନର ମୂଳ ସୂତ୍ର – ଯଦି ଆମ୍ଭେ କାହାକୁ ପ୍ରେମ, ଦୟା, ଏବଂ ସମର୍ପଣ ଦେଇଥାଉ, ତେବେ ସେଥିରେ ନିଷ୍ଠା ରଖିବା ଉଚିତ। ଅନେକ ଲୋକ ସ୍ଵାର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମନୁଷ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ ନିଜ ଭାବନାକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଠାକୁର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆସଲି ପ୍ରେମ ଏବଂ ଭକ୍ତି ସଦା ଏକ ମାନସିକ ଏବଂ ଆତ୍ମିକ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବା ଉଚିତ।
ଏହି ବଚନ ଆମ୍ଭଙ୍କ ଜୀବନରେ କିପରି ଲାଗୁ ହୋଇପାରେ?
- ସମ୍ପର୍କରେ ନିଷ୍ଠା ରଖିବା – ଆମ୍ଭଙ୍କ ପରିବାର, ମିତ୍ର, ଏବଂ ଗୁରୁଜନଙ୍କ ପ୍ରତି ଏକ ଭଲ ନିଷ୍ଠା ରଖିବା ଉଚିତ।
- ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ସ୍ଵପ୍ନ ପ୍ରତି ଅଟଳ ରହିବା – ଯଦି ଆମ୍ଭେ କୌଣସି ଉଚ୍ଚ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିଥାଉ, ତେବେ ମଝିରାସ୍ଥାରେ ହାର ମାନି ଛାଡିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ।
- ମନ୍ଦିର, ଭକ୍ତି, ଏବଂ ଆତ୍ମସଖ୍ୟାନରେ ନିଷ୍ଠା – ଭକ୍ତି କିମ୍ବା ଧାର୍ମିକ ପଥରେ ଯେଉଁଠି ଥିବା ଆମ୍ଭେ ଆରମ୍ଭ କରିଥାଉ, ସେଥିରେ ସ୍ଥିରତା ରଖିବା ଉଚିତ।
ଉପସଂହାର
ଠାକୁର ଅନୁକୂଳଚନ୍ଦ୍ର ଏଠି ଏକ ଅମୂଲ୍ୟ ଜୀବନ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଛନ୍ତି:
- ନିଷ୍ଠା ଏବଂ ଅଟଳତା ଜୀବନର ଏକ ମୂଳ ଅଂଶ
- ପ୍ରେମ ଏବଂ ସମର୍ପଣ ଜଦି ଦିଏଯାଏ, ତାହାଲେ ତାହାକୁ ଧରିରଖିବା ଉଚିତ
- ଜେଉଁ କାମ ଆମ୍ଭ ଆରମ୍ଭ କରିଥାଉ, ସେଥିରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ସମର୍ପଣ ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ
